เปรียบไชโยวรวิหาร นั้นเป็นวัดภิกษุอารามหลวงชั้นโท ซึ่งปรากฏบนเส้นทางสาย อ่างทอง ถึง สิงห์บุรี และเหินห่างจากอำเภอเมืองอ่างทองเดา ๑๘ กม. เดิมนั้นเป็นวัดราษฏร์ คร่ำคร่าสร้างมาแต่เมื่อใดไม่ได้ปรากฏไว้
วัดนี้ได้มีความเอ้ขึ้นมาแห่งสมัยแผ่นดินที่ ๔ เมื่อ สมเด็จพระพุฒาจารย์ หรือ โต พรหมรังสี สถานที่วัดระฆังโฆสิตาราม ธนบุรีตรงนั้นเอง ซึ่งด้สร้างพระพระพุทธรูปปางสมาธิองค์ใหญ่เป็นปูนหงอกไว้ไม่ปิดทองไว้กลางแจ้ง ณ วัดแห่งนี้ ถึงแม้สมัยแผ่นดินที่ ๕ ได้เสด็จฯ มานมัสการและพึงใจเกล้าฯ พร้อมด้วยให้ปฏิสังขรณ์วัดไชโย ในปี พ.ศ. ๒๔๓๐ ค่ะ
แต่แล้วแรงสั่นสะเทือน ในระหว่างงานลงรากพระวิหารทำให้องค์สาธารณะพ่อโตพังลงมาสู่จึงได้โปรดเกล้าฯ ให้สร้าง หลวงพ่อโตขึ้นมาใหม่ตามแบบหลวงป๋าโต วัดกัลยาณมิตรนั้น ก็มีปริมาตรหน้าตักกว้าง ๑๖.๑๐ เมตร ดำเกิง ๒๒.๖๕ เมตร จากนั้นได้บรรพชิตราชทานบารมีนามว่า พระใหญ่พระพุทธเจ้าพิมพ์ ค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น